80g's stories

Τον είδα δεύτερη φορά σήμερα.
Και αυτή τη φορά γύριζα από μεσημεριανό καφέ.Φρου-φρου κι'αρώματα , χαζοκουβέντες , αμπελοφιλοσοφίες και αναμνήσεις από χρονιές που ξεχάσαμε ότι ήρθαν και έφυγαν κρέμονταν ακόμη σκουλαρίκια στ'αυτιά μου καθώς τα μάτια μου προσπαθούσαν να αποτυπώσουν τη θέα του λιμανιού.
Μια μυρωδιά οινοπνεύματος γαργάλισε τα ρουθούνια μου.
Μπροστά στο δρόμο μου και πάλι.Είχε απλώσει την κουβέρτα του λιβάδι στο τσιμέντο.Ανοιχτή μια κονσέρβα ψαρικών και το μπουκάλι ούζο από δίπλα να καλύπτει ό,τι μυρωδιά μπορεί να θυμίζει Πρωτοχρονιά.
Ακουμπούσε το κεφάλι στη χούφτα του με τον αγκώνα να βυθίζεται στο λιβάδι και συζητούσε με το φάντασμά του.
Διάλογος στη γλώσσα της μοναξιάς.Παύσεις ερωταποκρίσεις , χαμόγελα.Απέναντί του ήταν ένας χαμένος φίλος , έρωτας ,γιός , κόρη , ελπίδα , ο χρόνος που φεύγει , ο χρόνος που έρχεται ...μόνο αυτός ξέρει...Αυτή του η γνώση η μοναδική του περιουσία.
Μου θύμισε λίγο τα κλαδιά της πίσω γωνίας του Χριστουγεννιάτικου δένδρου.
Πάντα αστόλιστα με ελάχιστο χάδι φωτός από τα λαμπιόνια των γύρω κλαδιών.Μόνο στην αποθήκη αισθάνεται καλά η πίσω γωνία..το ίδιο σκονισμένη με τις άλλες...
Η πρόνοια που όλοι υπερασπιζόμαστε..ανοησίες.
Σε λίγες ώρες αλλάζει ο χρόνος ..Ντρέπομαι...
Βλέπω τη Βασιλόπιττα και θέλω να τρέξω να του την πάω.να γιορτάσει με τα φαντάσματά του.
Ντρέπομαι τόσο που κάθομαι εδώ και κοντεύω να σκάσω από αγάπη και φαγητό.
Ντρέπομαι που μιλάω για φαντάσματα και μοναξιά κρατώντας όλους τους αντίχειρες που αγαπώ (όταν έχω ανασφάλειες κρατάω τον αντίχειρά μου σφιχτά)
Υποκρίτρια και εγώ και εσύ και όλοι .Γυμνασμένοι ηθοποιοί με αυτοσχέδιους μονολογους...γυαλίζουμε τα πτυχία μας και τα κρεμάμε παράσημα στους τοίχους."αυτή τη μάχη τη θυμάμαι.Κουράστηκα αλλά κέρδισα"
Κουρδισμένα ρομποτάκια που άνθρωποι ποθούν να γίνουν.
2007 ε?
ΧΕΣΤΗΚΑ

φιλί
-atg