80g's stories

Ορφανά του χρόνου ..
έτσι μας λέγαν στη γειτονιά και γελούσανε
μα εμεις δεν ακούγαμε...
μαζέυαμε μελανιές και σημάδια,
συντροφιά στα γεράματα...
(από μικρός πρέπει να κάνει κανείς την αποταμίευση του...)
Ορφανά του χρόνου ..
με μόνους σύμμαχους τον ήλιο και το φεγγάρι
τελικά πόσα ήταν τα βότσαλα εκείνης της παραλίας?
ποτε δε συμφωνήσαμε...
και τώρα ...
δεσμώτες του χρόνου ,
η εκδίκηση που άργησε να'ρθει
πάνω στα σημάδια άτεχνες μπογιές
(να μη δει κανείς την περιουσία)

δεσμώτες του χρόνου
οι δείκτες του ρολογιού συνεχίζουν το δικό τους κονσέρτο
και μεις ψάχνουμε στον καθρέφτη αυτά τα ορφανά
που μόνο ορφανά δεν ήταν ...
ίσως τελικά δεν μας περιγελούσαν γιαυτό που είμασταν αλλά γιαυτό που θα γινόμασταν