80g's stories

πριν 5-6-7-8 (δεν έχει σημασία ) χρόνια είχαμε παει με την παλιοπαρέα
εκδρομούλα στον προφήτη Ηλία να δούμε το ηλιοβασίλεμα απο ψηλά.Την είχαμε δει κυνηγοί του ωραίου και η έμπνευση της στιγμής μας οδήγησε εκεί.
Ο Γ. πήρε τη καινούργια του μηχανή ενώ εγώ με τον Γ. και τον Σ. πήγαμε με το αυτοκίνητο.
Όταν φτάσαμε απογοητευτήκαμε η αλήθεια είναι.Αλλιώς το θυμόμασταν το σκηνικό..περισσότερη φύση και λιγότερες κεραίες...
αρχίσαμε να γκρινιάζουμε ασταμάτητα και να σχεδιάζουμε αποδραση μέχρι που ξαφνικά άρχισε τρελλή μπόρα.λες και οι εταιρίες κινητής τηλεφωνίας ανταπαντούσαν στην γκρίνια μας και έκαναν τα σύννεφα δέκτη των σημάτων τους.
Τρέξαμε στο εκκλησάκι..πραγματικό καταφύγιο εκείνη τη στιγμή.
Βλέπαμε την πολή να λούζεται από ψηλά ..σα να παίρνεις μάτι την μπανιέρα γυμνής ομορφιάς.
Κουρνιάσαμε και μιλούσαμε...λίγο αμήχανα στην αρχή πιο άνετα στην συνέχεια.αρχίσαμε να περιεργαζομαστε τις εικόνες..οπως ήταν φυσικό η κουβέντα οδήγησε στα περι θρησκείας και πίστης κτλ..όλα πολύ λογικά και συνετά...
κάποια στιγμή ένιωσα τόση θέρμη..."παιδιά αν ανάψω τσιγάρο είναι κακό?"
με κοίταξαν χωρίς να μιλήσουν και ...χωρίς να περιμένω κάποια πρόταση να σχηματιστεί το άναψα...ήταν τόσο περίεργο...είμασταν όλοι παρέα και συζητούσαμε το ανώτερο και το μεγάλο που μας ορίζει..μέσα μας..κάπου ψηλά..και θεώρησα ότι και αυτό το ανώτερο είτε είμαστε εμείς είτε κάποια ανώτερη δύναμη , ήταν και αυτό μέλος της παρέας και συμμετείχε στην κουβέντα...ήταν εκείνη τη στιγμή τόσο φυσική η κίνηση ..σα να άναβα κερί
πρόσφατα μιλούσαμε για κείνο το απόγευμα μπροστά σε άλλους...¨
"καλά άναψες τσιγάρο μέσα σε εκκλησία?"
ποτέ δεν το είχα δει τόσο αρνητικά ...δε ξέρω αν σήμερα θα το έκανα..δε ξέρω αν όντως ήταν "κακό" με την έννοια της βεβύλωσης ιερού χώρου...αλλά σκέψου...ένα παρατημένο εκκλησάκι που όχι μόνο είναι περικυκλωμένο από κεραίες αλλα ίσως και να μη "λειτουργεί" και όσο συχνά θα ήθελε...και έτσι ξαφνικά έγινε μέλος μιας παρέας...
δε ξέρω...